Doğa en hayran olduğum yerdir. Hatta doğa bir kişi olsaydı en hayran olduğum kişi olurdu.

Dağ omum, ova onun, nehir onun, deniz onun, ağaç onun, orman onun, hayvanlar onun......şehirler onun...hatta insanlar onun...

Hiç bir şeyi kafasına takmıyor.

İstediği kadar sert rüzgarlarla dövüyor dağları, ovaları, şehirleri. 

Fırtına oluyor. Ağaçları öyle eğiyor ki köklerinden sökülüp uçması umurunda değil.

Don oluyor. Kar oluyor. Donmamız, çığ altında kalmamız umurunda değil. Ağaçlar, tarlalar, çiçekler donmuş. Umurunda değil.

Yağmur oluyor. Şehirlerimizi, evlerimizi önüne alıp giden sel umurunda değil.

Güneş oluyor. Ormanlar yanmış, nehirler kurumuş. Kuraklık gelmiş. Umurunda değil.

O sadece kendi işine bakıyor.

Hiç bir şeyi dert etmiyor.

Umurunda değil.