Bu yıl bayram tatili 9 güne çıkınca, kayınvalide ve kayınpederin vefatından sonra ilk kez yazlığa geldik. Aslında kayınvalidemin vefatından sonra kayınpederimi getirmiştik yazlığa ancak bu sefer ikisi de yok. Kapıyı açıp içeri girdik. Tanju Okan' ın şarksında ki gibi...
Eşyalar toplanmış seninle birlikteAnılar saçılmış odaya, her yere
Onların alışık olduğu düzene uygun olarak bahçe eşyalarını dışarıya çıkardık. Olması gerektiği gibi, arka bahçenin sandalyelerini arkaya ön bahçeninkileri öne taşıdık. Bisikletleri yan bahçede duvara yasladık. Yolu kapatmamasına dikkat ettik. Bu sefer bahçeyi sulamadık çünkü yağmurluydu.
Bilgisayarımı koltukların üzerine bırakmadım. Valizleri de üst kata taşıdım.
Sabah kahvaltı için erkenden markete gidip her zamanki gibi beyaz ekmek aldım.
Akşamları bütün bahçe ışıklarını yaktık. Tüm site aydınlansın istedik onların istediği gibi.
Öğlenleri, alışık oldukları düzeni hiç bozmadım. Saat 12 de bira içmeye başladım.
Kayınvalidemin gecenin geç saatinde yüksek sesle televizyonu seyretmesine kızardım. Hep tartışırdık. Bu sefer ben yüksek sesle televizyon izledim. Sanki onlar varmış gibi.
Tavlayı aradım bulamadım. Bulsaydım masanın bir köşesine iliştirecektim. Gidene kadar orada kalsın diye. Kayınpederi yenince bana "Büyücü" derdi.
Öğlenleri okey oynardık. Ben Gamze'yle kayınpederle kayınvalide birlikte olurlardı. Kayınpeder okeye dönerken kayınvalideye işaret ederdi ama kayınvalide taşı gelince hemen açardı. "Banane ben bittim" derdi
Dün öğlen sandalyeleri ön bahçede dağınık şekide bıraktım. Sonra içime sinmedi yine topladım.
Bisikletin arka selesindeki çöpleri dökmedim. Çünkü o sepette hep çöp olurdu.
Kedilerin eve girmesine halen daha çok kızıyorum ama fazla da ses etmiyorum.
Bu satırları yazarken .... bir saniye bekleyin. Bir bira aldım dolaptan.
Önce "Sarı gelin" i çaldım. Kayınvalidenin anısına.
Sonra da bir türkü çaldım. Kayınpederin anısına....Ruhi Su' dan
Önder Güngör / Akçay Güre / Edremit / 30 Mart 2025 Bayramın İlk Günü
Aklıma John Berger'in "arşivler" için söyledikleri geldi: "geçmişte yaşamış, belki de hala yaşayan ya da şimdiki zamanda ölenleri ilişkilendirmenin bir başka yolu. Bu bana insanlık durumuyla ilgili en halis şeylerden biri gibi geliyor. İnsanı herhangi bir hayvandan farklı kılan yegane şey: daha önce yaşamış olanlarla birlikte yaşamak ve artık hayatta olmayanların yoldaşlığı. Kişisel olarak tanıdığınız biri olması da gerekmez. Yapıp ettiklerinden ya da geride bırakmış olduklarından bilebilirsiniz onları. Beni ilgilendiren işte bu geçmişle olan arkadaşlık; arşivler de bunun için bir alan, bir bakıma arkeolojik bir alan gibi."
YanıtlaSilDaha önce hiç okumamıştım John Berger' i. Sizden sonra araştırdım. Bir makalede "Baba-oğul her iki insanın da en büyük özeni, kendilerini değil, kaybettikleri insanı anlatmak." diye yazan yazıda Berger'in ölümü va geride kalanı anlatışı çok güzel kaleme alınmış. En kısa sürede Uçuşan Etekler' i okumak istiyorum. Güzel yorum için teşekkürler. Blogunuza uğradım. 13 yıl sonraki ilk gönderiden sonraki Akıllı Hans. Çok güzel bir yazı. Bu da ilk kez duyduğum bi konu. Teşekkürler.
Sil