King Crimson' un bir albümünü dinlerdim üniversite yıllarımda. In the court of the King Crimson.

Odanın ışığı kapalı halde, dışarıdan içeriye sızan sokak lambalarının ışığında, yatağımda uzanmış tavanı seyrederken, iki hoparlörlü kasetçalarımdan dinlerdim. Bittiğinde kalkar, kasedi ters çevirir, tekrar tekrar , tekrar...

Londra' da Revolution Club' da çaldıkları sırada Jimi Hendrix onları dinledikten sonra, King Crimson' un dünyanın en iyi grubu olduğunu haykırdığı söylenir. Konserden sonra Robert' a yaklaşmış ve ona "Sol elimi sık dostum kalbime daha yakın." demiş.

Grup, Hababam Sınıfı gibi, ayrılanlar , katılanlar vb.. sürekli değişimler. Aynı şekilde, eski tadında olduğunu söyleyenler var. Ancak ben bu tür gruplar konusunda gelenekçiyim. Her şey ilk tadında olduğu gibi kalsın isterim. 

Aşağıya efsane şarkılarından birini bırakıyorum. Ancak ben ilk şarkıyı bıraktım. Albüme ismini veren The Court Of King Crimson' u dinlemeden asla olmaz. Başyapıt.